W ostatnich latach intravitrealne iniekcje, czyli wstrzyknięcia do wnętrza ciała szklistego, stały się powszechną metodą leczenia w okulistyce. Wraz z ich rosnącą popularnością pojawiły się również obawy dotyczące potencjalnych powikłań, takich jak zapalenie wnętrza gałki ocznej. W kontekście tych zagadnień, nowe badania dostarczają istotnych informacji na temat stosowania ofloksacyny, antybiotyku stosowanego w profilaktyce zakażeń po iniekcjach. Badanie to dostarcza cennych danych dotyczących mikrobioty spojówki pacjentów oraz ich oporności na różne antybiotyki.
Wyniki badania: analiza mikrobioty spojówki
W badaniu przeprowadzonym w klinice okulistycznej ABC Medical University, zebrano próbki mikrobiologiczne od 98 pacjentów, którzy przeszli intravitrealne iniekcje. Spośród 148 pobranych wymazów, 10,81% nie wykazało wzrostu bakterii, a 13,51% nie poddano badaniom antybiotykowym. Najczęściej izolowanymi mikroorganizmami były Staphylococcus sp. (koagulazo-ujemny) oraz S. epidermidis, które stanowiły odpowiednio 93,1% i 95,5% pozytywnych kultur. Co ciekawe, 92% Staphylococcus sp. wykazało oporność na penicylinę, co jest zgodne z wcześniejszymi badaniami.
Oporność na antybiotyki: kluczowe wyniki
Analiza wrażliwości na antybiotyki ujawniła, że wszystkie bakterie były wrażliwe na wankomycynę, a w przypadku cefalosporyn trzeciej generacji (np. ceftriakson) również wykazano wysoką wrażliwość. Jednak w przypadku fluorochinolonów, takich jak ofloksacyna, stwierdzono wyższe wskaźniki oporności, co sugeruje, że ich stosowanie może prowadzić do selekcji opornych szczepów. Oporność na ciprofloxacin wynosiła 26,7% dla S. aureus, 61,3% dla S. epidermidis oraz 56,9% dla koagulazo-ujemnych Staphylococcus.
Dyskusja: znaczenie wyników dla praktyki klinicznej
Wyniki badania podkreślają potrzebę ostrożności w stosowaniu antybiotyków w profilaktyce po iniekcjach. Choć stosowanie ofloksacyny może wydawać się korzystne, dane sugerują, że może to prowadzić do wzrostu oporności na inne antybiotyki, co w dłuższej perspektywie może zwiększyć ryzyko powikłań, takich jak zapalenie wnętrza gałki ocznej. Warto zauważyć, że w badaniach porównawczych nie stwierdzono istotnych różnic w częstości występowania zapaleń między pacjentami stosującymi antybiotyki a tymi, którzy ich nie stosowali.
Wnioski i przyszłe kierunki badań
Badanie to dostarcza istotnych informacji, które mogą wpłynąć na praktyki kliniczne dotyczące stosowania antybiotyków po intravitrealnych iniekcjach. W kontekście wzrastającej oporności na antybiotyki, konieczne jest dalsze monitorowanie mikrobioty spojówki oraz ocena skuteczności różnych strategii profilaktycznych. W przyszłości warto rozważyć badania dotyczące alternatywnych metod profilaktyki, które mogą zredukować ryzyko selekcji opornych szczepów, a także ocenić długoterminowe skutki stosowania antybiotyków w tej grupie pacjentów.
Podsumowanie: znaczenie badań nad ofloksacyną
Ofloksacyna, mimo że jest szeroko stosowana w profilaktyce po iniekcjach do wnętrza ciała szklistego, może nie być najskuteczniejszym rozwiązaniem w kontekście rosnącej oporności na antybiotyki. Badanie to podkreśla znaczenie zrozumienia dynamiki mikrobioty spojówki oraz oporności na antybiotyki w celu poprawy bezpieczeństwa pacjentów i skuteczności terapii. W miarę jak iniekcje intravitrealne stają się coraz bardziej powszechne, zrozumienie tych aspektów będzie kluczowe dla dalszego rozwoju praktyki okulistycznej.
Bibliografia
de Miranda Gonçalves Luca Bongiovanni, Campos Maria Leticia Lasca Sales, Barros Guilherme Feltrin, da Veiga Glaucia Luciano, Silva Juliana Antoniali, Fonseca Fernando Luiz Affonso, Gascón Thaís Moura, de Carvalho Samantha Sanches, de Carvalho Andrea Karla Ribeiro, Fernandes Greicy Ellen Pinheiro, Lima Vagner Loduca and Lima Tiago Mirco. Analysis of topical conjunctival microbiotic cultures in patients treated with intravitreal injections using antibiotic prophylaxis with 0.3% ofloxacin eye drops. International Journal of Retina and Vitreous 2024, 10(442), 450-307. DOI: https://doi.org/10.1186/s40942-024-00604-x.
